Νέα αρχή - Άλλα καθήκοντα

 Το μπλοκ δημιουργήθηκε πριν από λίγες ημέρες, με αφορμή ένα εργαστήριο που μαθαίναμε να κάνουμε σ'αυτό ένα μπλογκ. Κατά λάθος πάτησα την δυνατότητα να βρίσκεται στην δημόσια διαδικτυακή σφαίρα και μετά από μέρες αποφάσισα, χωρίς να το έχω διαγράψει μέχρι τότε, να το χρησιμοποιήσω. 

 Θα αρχίσω από τον μικρόκοσμο των μπλόγκ αρχίζοντας από τα συμπεράσματα που έχουν βγει από την στιγμή της εμφάνισης τους. Αρχίζω από ένα όλο για να καταλήξω σε μια μισοφωτισμένη ανάγκη να ξεκινήσω το δικό μου ιστολόγιο, δηλαδή στα μερικά να καταλήξω.

Η συζήτηση που γινόταν, πριν από μερικά χρόνια, που είχαν εμφανιστεί τα μπλόγκ, δημιουργούνταν με ταχύτητα φωτός και ο καθένας μπορούσε να γράψει το μακρύ και το κοντό και, ταυτόχρονα να δημοσιεύσει  το οτιδήποτε συνεχίζεται. Και όχι μόνο αυτό, τα ερωτήματα και η συζήτηση αυτή  απασχολεί ακόμη πάνω σ' αυτά τα γεγονότα ότι: τα γραπτά από μεμονωμένες προσπάθειες μπλόγκερ να έχουν διείσδυση, να δημοσιεύονται γεγονότα σ' αυτά που δεν προλάβαιναν και δεν ενδιαφέρονταν να τα αναφέρουν τα κυρίαρχα ΜΜΕ και, επίσης, να προσφέρουν μια διαφορετική εναλλακτική ενημέρωση, κάποιες φορές, κατ' επίφαση, "εναλλακτική", σε νεότερες γενιές αναγνωστών και σε άτομα που είχαν βαρεθεί τον τρόπο που έβγαινε η είδηση από τα θεσμικούς και παραδοσιακούς φορείς ενημέρωσης. Ταυτόχρονα, είδαμε να αρχίζει μια νέα μορφή δημοσιογραφίας και μια νέα κοινότητα συγγραφέων- αναγνωστών και να πολώνεται η διαφωνία και να μην βγαίνει και τίποτα, από εκπροσώπους των κυρίαρχων ΜΜΕ, μεγάλα εκδοτικά συγκροτήματα και ναυαρχίδες του τύπου που ήθελαν να υποβαθμίσουν την αξία των μπλόγκ. Παρατηρούσαν οι ίδιοι ότι έχαναν την κοινωνική τους διείσδυση, με άμεσο αποτέλεσμα να πέφτουν τα φύλλα των εφημερίδων.

 Όμως το σύστημα θέλει να αφομοιώνει καταστάσεις και τάσεις εκ διαμέτρου διαφορετικές από το ίδιο, όταν γίνονται πάνω στην παρόρμηση της στιγμής και δεν έχουν κάποιο συγκεκριμένο σχέδιο συνέχισης της υπάρχουσας διαφοροποίησης. Το είδαμε με μεγάλους δημοσιογράφους που δημιουργούσαν τα δικά τους μπλογκ, κυρίαρχα ΜΜΕ να κλείνουν συμφωνίες με ανυπόταχτους συντάκτες και να απολύουν κάποιους από αυτούς, όταν άρχισαν να βαράνε κανόνι, και να αναλύονται έντονα στο φαινόμενο με δημοσιεύσεις και άρθρα γνώμης  θέλοντας τελικά να φανεί ότι έχουν μια υποτυπώδη συμβιβαστική γραμμή στην συνέχεια  μην χάσουν την εξουσία της είδησης, της γνώμης και της ενημέρωσης.

 Όλα αυτά αγαπητέ φίλε αναγνώστη φαίνονται και όχι άδικα κουραστικά, χιλιοδιαβασμένα, κλισέ και τετριμμένα. Αυτά θα πει εύλογα κάποιος ότι έχουν ειπωθεί χιλιάκις φορές και δεν χρειάζεται άλλο. Επίσης, όταν θα διαβάσει αυτό που γράφω μπορεί να με κατηγορήσει κάποιος ότι είμαι ένας ακόμα από το συρμό που λέει, κατηγορεί, γράφει ακατάπαυστα και τίποτα δεν λέει και το χειρότερο δεν προτείνει κάτι. Αυτό που ακούγεται για πολλούς μπλόγκερ και όχι άδικα. Προτείνει, μιλάει, δημοσιεύει μια είδηση και έχει χαθεί η πραγματική μαγεία, ο ενθουσιασμός και η διαφωνία που δημιουργούσε η είδηση και η κριτική από τον καλό και στακάτο λόγο που πολλές φορές γραφόταν από κάποιον επαγγελματία δημοσιογράφο. Όμως δόθηκε η δυνατότητα διαφορετικά υποκείμενα να γράψουν πηγαία και αυθόρμητα,να πουν κάτι διαφορετικό και ακόμη να χρησιμοποιούν την νέα τεχνολογία για να εκφράσουν αυτό που σκέφτονται και γράφουν στα πληκτρολόγια τους. Ακόμη, χρησιμοποιούνται και διαδραστικά μέσα για να γίνει αντιληπτό το μήνυμα, οι σκέψεις και το περιεχόμενο των γραπτών τους.

 Όλα αυτά φαίνονται σαν να έχουνε βγει από έκθεση λυκείου. Ως αλητάκος θα προσπαθήσω να γράψω άποψη για τέχνες, σινεμά και πολιτική. Δεν θα γράψω με το ύφος του εριστικού την τρομερή μου άποψη, το χρησιμεύω για προσωπικούς λόγους. Αυτοί δεν είναι της παρούσης, διότι δεν θα γίνει το μπλόγκ πεδίο ψυχικής υποστήριξης. Και δεν επιδιώκω να γίνω δημοσιογράφος και ούτε το είχα ψώνιο. Το σίγουρο είναι ότι ποτέ δεν έκρυβα κάτω από το μαξιλάρι μου ένα τετράδιο με ιστορίες. Το ξέρω ότι κούρασα και το τελευταίο που έχω να πω είναι ...καλές αναγνώσεις και αδυσώπητη κριτική εκεί που χρειάζεται.

 Υ/Σ: το τραγούδι δεν βοηθάει το υπάρχον κείμενο για να κάνει γνωστούς τους σκοπούς του αλλά το άκουγα σήμερα, όχι την ώρα που έγραφα το κείμενο, κάποια άλλη στιγμή για κάποιους άλλους συγκεκριμένους σκοπούς. Καλή ακρόαση.